FIT21 Yasası Yorumu: Dijital Varlıkların Yeni Standartlarını Tanımlamak

Temsilciler Meclisi, 279'a 136 oyla FIT21 tasarısını kabul etti. Bu tasarı, dijital varlıklar için bir düzenleyici çerçeve oluşturuyor ve kripto para sektörünü derinden etkileyecek yasalar arasında yer alması bekleniyor.

FIT21, 21. Yüzyıl Finansal İnovasyon ve Teknoloji Yasası'nın kısaltmasıdır. Bu yasanın yürürlüğe girmesi, Ethereum spot ETF başvurularının onaylandığı bir döneme denk gelmektedir ve gelecekte daha fazla dijital varlık için spot ETF başvurusu ve uyumluluk için bir yön belirlemektedir. Bu, kripto para endüstrisinin on yılı aşkın süredir süregelen gri döneminin sona erebileceğinin bir işareti olabilir.

Düzenleyici Sorumlulukların Dağılımı

Tasarı, dijital varlıkları iki sınıfa ayırır: dijital ürünler ve menkul kıymetler. Sınıflandırmaya göre, iki kurum düzenlemekle sorumludur:

• Emtia Vadeli İşlemler Ticaret Komisyonu ( CFTC ): dijital varlık ticareti ve ilgili piyasa katılımcılarını denetlemekle sorumludur
• Sermaye Piyasası Kurulu ( SEC ): Menkul kıymet olarak görülen dijital varlıklar ve bunların ticaret platformlarının denetiminden sorumludur.

Dijital Varlıkların Tanımı

Tasarı, "dijital varlık" kavramını, aracılara ihtiyaç duymadan, doğrudan bireyler arasında transfer edilebilen bir değiştirilebilir dijital temsil biçimi olarak tanımlamaktadır ve bu transfer, şifreli bir şekilde korunan kamu dağıtık defterinde kaydedilmektedir. Bu tanım, kripto para birimlerinden varlıkların tokenleştirilmesine kadar geniş bir dijital biçim yelpazesini kapsamaktadır.

Mallar ile Menkul Kıymetler Arasındaki Ayrım Kriterleri

Tasarı, dijital varlıkların mal mı yoksa menkul kıymet mi olduğunu ayırt etmek için birkaç anahtar unsuru gündeme getirdi:

1. Yatırım sözleşmesi ( Howey testi ): Eğer dijital varlık alımı yatırım olarak görülüyorsa ve yatırımcılar üçüncü şahısların çabalarıyla kar elde etmeyi umuyorlarsa, bu varlık genellikle menkul kıymet olarak kabul edilir.

2. Kullanım ve Tüketim: Eğer dijital varlık esas olarak tüketim malları veya hizmetler için bir arac olarak kullanılıyorsa, muhtemelen bir mal veya menkul kıymet olmayan varlık olarak sınıflandırılabilir.

3. Merkeziyetsizlik Derecesi: Yüksek derecede merkeziyetsiz bir ağın arkasındaki dijital varlıklar daha fazla mal olarak değerlendirilebilir.

4. Fonksiyonlar ve teknik özellikler: Varlıkların teknik inşası ve işlevselliği de sınıflandırma kriteridir.

5. Piyasa Faaliyetleri: Eğer varlıklar öncelikle yatırım getirisi beklentisiyle pazarlanıyorsa, menkul kıymet olarak değerlendirilebilir.

Bu standartlar dijital varlık düzenleme çerçevesinin düzenlenmesi açısından son derece önemlidir ve gelecekte onaylanabilecek spot ETF'lerin dijital varlık türlerini etkileyecektir.

Kullanım ve Tüketim Standartları

Kullanım ve tüketim açısından bakıldığında, kamu blok zinciri, PoW tokenleri ve işlevsel tokenler, ürün standartlarına daha uygundur. Bu varlıklar, yatırım aracı olmaktan ziyade, esas olarak ticaret aracı veya ödeme yöntemi olarak kullanılmaktadır. Gerçek pazarda spekülasyon davranışları olsa da, tasarım ve ana kullanım açısından, bunlar daha çok ürün olarak görülme eğilimindedir.

Merkezsizleşme Derecesinin Belirlenmesi

Tasarı, merkeziyetsizlik derecesine yönelik somut standartlar getirdi:

1. Kontrol Hakkı: Son 12 ay içinde, hiçbir birey veya varlık blok zinciri sisteminin işlevlerini tek taraflı olarak kontrol edemez veya önemli ölçüde değiştiremez.

2. Sahiplik Dağılımı: Son 12 ay içinde, yayıcı ile ilgili hiçbir birey veya varlık toplam arzın %20'sinden fazlasına sahip değildir.

3. Oy hakkı: Son 12 ay içinde, ilgili bireyler veya varlıklar tek taraflı olarak %20'den fazla oy hakkını etkileyemez.

4. Kod katkısı: Son 3 ay içinde, yayıncı sistem kaynak kodunu güvenlik bakımından ( dışında önemli bir şekilde tek taraflı olarak değiştirmedi ).

5. Pazarlama: Son 3 ay içinde, ihraç eden dijital varlıkları yatırım olarak halka tanıtmamıştır.

Burada, %20'lik mülkiyet ve yönetim sınırlarının dijital varlık tanımında önemli bir anlamı vardır.

Fonksiyonlar ve Teknik Özellikler

Dijital varlıklar ile temel blok zinciri teknolojisi arasındaki ilişki, düzenleme yönünü belirler:

1. Varlık ihraç: Önceden belirlenmiş algoritmalar ve kurallara dayalı olarak, blok zincirinin programatik mekanizması aracılığıyla ihraç edilir.

2. İşlem doğrulama: İşlemleri doğrulamak ve kaydetmek için blok zinciri ağının konsensüs mekanizmasını kullanma.

3. Merkeziyetsiz yönetişim: Bazı projeler, token sahiplerinin kararlara katılmasına izin verir.

Bu özellikler, varlıkların düzenleyici sınıflandırmasını doğrudan etkiler. Eğer varlık, öncelikle blok zinciri otomasyon programları aracılığıyla ekonomik getiriler sağlıyorsa veya yönetişimde oylama katılımına izin veriyorsa, menkul kıymet olarak değerlendirilebilir. Eğer öncelikle bir değişim aracı olarak veya mal hizmet ediniminde kullanılıyorsa, o zaman emtia olarak sınıflandırılabilir.

Programatik Yayın Özellikleri

Tasarı, dijital varlıkların yatırım sözleşmesi hükümlerine göre satılması veya devredilmesi durumunda, eğer programatik blok zinciri sistemi aracılığıyla otomatik olarak ihraç ediliyorsa, bunların kendiliğinden menkul kıymet haline gelmeyeceğini belirtmektedir. Bunun nedeni:

1. Programatik işlemler, bireylerin veya grupların varlık yönetimi üzerindeki doğrudan kontrolünü azaltır.

2. Merkeziyetsiz özellikler, varlık işlemlerinin belirlenen kurallara uygun olarak gerçekleştirilmesini ve tek bir yönetim varlığının kararlarına dayanmasını sağlar.

3. Akıllı sözleşmeler ve diğer araçların programlama şeffaflığı, yatırımcıların kurallara doğrudan erişim sağlamasına ve buna göre karar vermesine olanak tanır.

Yönetim ve oylama işlevine sahip dijital varlık işleme

Yasa, yönetişim ve oylama işlevlerine sahip dijital varlıkları işlerken belirli bir çelişki içermektedir. Bir yandan, yüksek derecede merkeziyetsiz ( üzerindeki %20'den fazla oy hakkının kontrolsüz olması genellikle mal özellikleriyle uyumludur; diğer yandan, yönetişim ve oylama işlevleri bunun menkul kıymet olarak değerlendirilmesine yol açabilir.

Bu çelişkiyi çözmenin anahtarı değerlendirmektir:

1. Oy hakkının maddi etkisi: Varlık değerine ve işletimine doğrudan önemli bir etkisi olup olmadığı.

2. Ekonomik getiri beklentisi: Sahiplerin ana amacı ekonomik getiri elde etmek mi yoksa dijital varlıkları ticaret gibi faaliyetler için kullanmak mı?

ETH spot ETF onayının arka planında, ETH daha çok işlevsel kullanım için tanımlanmıştır, staking ve yönetişim özellikleri esasen ağın çalışmasını sürdürmek için kullanılmakta, ekonomik kazanç için değil. Gelecekte ETH'ye benzer dijital varlıklar, merkeziyetsizlik derecesi gibi koşulları sağladığında, teorik olarak bu onaydan referans alabilir.

DAO yönetimi altında bulunan DeFi protokolleri için, eğer yönetişim ekonomik getiriler veya temettü elde etmeye daha fazla odaklanıyorsa, menkul kıymet olarak tanımlanabilir; eğer işlevsellik, teknik yükseltmeler gibi yönlere daha fazla odaklanıyorsa, ürün olarak tanımlanma olasılığı daha yüksektir.

Teknoloji ve İnovasyon Desteği

Tasarı ayrıca finansal teknoloji inovasyonunu desteklemek için bir dizi önlem önermektedir:

1. SEC'nin FinHub'unu ve CFTC'nin LabCFTC'sini güçlendirin, finansal teknoloji ile ilgili politika geliştirmeyi teşvik edin.

2. CFTC ve SEC ortak danışma kurulunu kurun, dijital varlık sorunlarına odaklanın.

3. Merkeziyetsiz finans ) DeFi ( gelişimini ve bunun geleneksel finans piyasaları üzerindeki etkisini araştırın.

4. Finansal piyasalardaki rolü ve düzenleyici gereksinimleri üzerine )NFT'lerin keşfi.

Bu önlemler, düzenleyici kurumların kripto para endüstrisinin uyumlu hale getirilmesine aktif olarak ilerlediğini göstermektedir; gelecekte DeFi ve NFT'lerin de net düzenleyici stratejilerle karşılaşması mümkün olabilir.