Crypto projelerinin topluluk inşa zorlukları ve Token ihraç fiyatının altına düşmesi problemi

Pek çok yeni Crypto projesi, Token'ları piyasaya çıktıktan sonra ortak bir zorlukla karşı karşıya kalmaktadır: Token fiyatları hızla düşmekte, satış baskısı ciddi boyutlara ulaşmakta ve alım tarafında yetersizlik yaşanmaktadır. Bu sorunu hafifletmek için bazı projeler, önceden arz kontrolü, zorunlu staking kilitleme veya airdrop kısıtlaması gibi stratejiler benimsemekte, böylece piyasaya çıkış aşamasında daha iyi fiyat performansını korumaya çalışmaktadır.

Ancak bu uygulamalar, proje ekiplerinin kendi topluluklarına olan güvensizliğini yansıtıyor ve topluluk üyelerini potansiyel satış kaynağı olarak görüyor. Bu, insanı düşündürüyor: Topluluk bir tehdit olarak görülüyorsa, neden ona büyük kaynaklar yatırılıyor? Eğer topluluk sadece satış baskısı yaratıyorsa, o zaman topluluk inşa etmenin anlamı nedir?

Aslında, birçok proje tarafı topluluk inşasının doğası hakkında yanlış bir anlayışa sahiptir. Onlar topluluğu, yalnızca borsa gereksinimlerini karşılamak için gerekli bir koşul olarak görürler. Bu nedenle, topluluk inşası genellikle üye sayısının hızlı bir şekilde artmasını hedeflemekle basitleştirilir ve topluluğun kalitesi ile uzun vadeli değeri göz ardı edilir.

Pazardaki bir dizi araç ve platform, projelerin hızlı bir şekilde "organik büyüme" sağlamalarına yardımcı olabileceğini iddia ediyor. Bu araçlar genellikle düşük katılım engelleri, airdrop teşvikleri gibi yöntemler aracılığıyla kullanıcıları çekiyor. Ancak, bu yöntem genellikle yalnızca kısa vadeli kazançlara odaklanan "kâr avcıları" tarafından ilgi görür, gerçek anlamda projeye ilgi duyan uzun vadeli destekçiler yerine.

Eğer projenin tek hedefi hızlı bir şekilde coin çıkarmak ve çıkmaksa, bu strateji gerçekten etkilidir. Ancak sürdürülebilir bir proje kurmak isteyenler için bu yaklaşım, kendi mezarlarını kazmaktan farksızdır.

Topluluğun satıcı pozisyonuna geçmesinin temel sebebi, projenin başından itibaren topluluğun rolünü yanlış tanımlamasıdır. Proje, topluluk üyelerini veri katkıcısı olarak görürken, topluluk üyeleri projeyi airdrop kaynağı olarak gördüklerinde, taraflar arasındaki ilişki güvensiz bir ticarete dönüşüyor. Bu durumda, airdrop edilen Token doğal olarak hemen nakde çevrilebilecek bir ödül olarak görülüyor, uzun vadeli tutulacak bir varlık olarak değil.

Bu durumu değiştirmek için proje ekibinin, topluluk inşasının amacını ve yöntemlerini yeniden düşünmesi gerekiyor. Gerçekten değerli bir topluluk, projeye derinlemesine hakim ve uzun vadeli güven duyan üyelerden oluşmalıdır; sadece niceliksel büyümeyi hedeflemekle yetinmemelidir. Gerçek bir güven ve ortak çıkarlar oluşturulduğunda, topluluk projenin gelişimine destek olabilir, engel değil.